محمدرضاشاه پهلوی پادشاهی که همه چیز رابرای ایران میخواست !

محمدرضا شاه در روز 26 اکتبر 1919 (چهارم آبان) همزمان با خواهر 

دوقلوی خود  والاحضرت اشرف در تهران چشم به جهان گشود.

محمدرضا شاه از تاریخ 17 سپتامبر 1941 که در مجلس شورای ملی سوگند پادشاهی یاد کرد, و تا روز 16 ژانویه 1979 که با چشمانی پر از اشک ایران را برای همیشه ترک نمود, و تا روز اول آوریل 1979 که حکومت ایران از "مشروطه پادشاهی" به "جمهوری اسلامی" تغییر داده شد, بمدت 38 سال پادشاه ایران بود.

محمدرضا شاه، شاهنشاه ايران، در حالی چشم از جهان فرو بست که در روزهای آخر زندگی, هیچ کشوری بنا به مقتضیات سیاسی و اقتصادی وقت پذیرای او نبود. اکثریت اطرافیان او نیز دورش را خالی کرده و خودشان نیز به گوشه و کنار جهان پناه آورده بودند. ولی تنها انور سادات رئیس جمهور در گذشته مصر تنها رئیس کشوری بود که با آغوش باز پذیرای شاهنشاه و خانواده اش شد و در پذیرایی از او و خانواده اش از هیچ کوششی  فروگذار نکرد

.

محمدرضا شاه  در ساعت 5 صبح روز یکشنبه 27 ژوئیه 1980 (5 امرداد ماه) بدنبال بیماری سرطان, در بیمارستان "معادی" قاهره, جان به جان آفرین تسلیم کرد 

و پیکرش دو روز بعد در 29 ژوئیه 1980 در مسجد "الرفاعی" قاهره به خاک سپرده شد تا بنا بر وصیتش روزی در گورستان افسران و درجه دارن جانباخته ارتش شاهنشاهی, در ایران به خاک سپرده شود.

مورخین و منتقدین بی طرف, از محمد رضا شاه بعنوان "وطن پرستی بزرگ اما همراه با اشتباهاتی" یاد میکنند. اینکه اشتباهات او چه بوده  و اینکه آیا این اشتباهات سزاوار چنان مجازات سختی از سوی ایرانیان بوده است یا خیر بحثی جداگانه است. اما واقعیت این است که اگرچه به هنگام خروج او از ایران فریادهای "تا شاه کفن نشود این وطن وطن نشود" در سراسر ایران طنین انداز بود و مجسمه های او توسط مردم در خیابانها سرنگون میشد, اما اینک پس از گذشت بیش از یکربع قرن از درگذشتش, بی شک عقیده طیف بزرگی از ایرانیان نسبت به وی کاملا متفاوت با روزی است که با چشمهای پر از اشک ایران را برای همیشه ترک گفت.

محمد رضا شاه در آخرین کتاب خود, پاسخ به تاریخ, از جمله اینچنین مینویسد:

".... اگر شیطانی در کار باشد, نبرد با او در ذات مطهر اسلام, برای تربیت, اعتلا و بخشایش آدمی است...احترامی که برای دینمان داشتم مانع از آن میشد که نسبت به بعضی از مفتریان شدت عمل به خرج دهم. وانگهی, باورم نمیشد که مردم آن همه دروغ را باور کنند".

او عاشق مردم و کشورش بود. او پادشاهی بود که بدون درخواست مردمش به آنان، آزادی، سواد آموزی، ترويج و آبادانی روستا و شهر، بهداشت مجانی، يک وعده خوراک مجانی برای دانش آموزان سراسر کشور،.....  اقتدار ملی و قدرت منطقه ای داد. زنان را در انتخاب شدن و انتخاب کردن آزاد کرد و هزاران مورد ديگر که مثنوی هفتار من کاغذ شود...

 به انتظار نشسته ايم

چهارم و نهم آبان روزهای تاريخی در کشور ما هستند، هرگاه به اين دو روز فکر می کنم، فغان در گلويم گره می خورد و نمی توانم دو ابر مرد خفته درخاک بيگانه را فراموش کنم. به اين فغان در گلو مانده نگرانی ديگری افزوده می شود که آيا ما پيکری بی جان پهلوی سوم را هم بايستی در خاک بيگانه به عاريت بگذاريم؟؟ آيا پيکر ميهن پرستان ديگری هم بايستی در خاک بيگانه به خاک سپرده شود.  پيکر کسانی که خدمات ارزنده ای به ميهن ما کرده اند و در عين پاکی مانده و پشت به ميهن خويش نکرده اند. برخی را در سکوت و در غربت و در کنج خانه های تنگ و در تنگدستی از دست می دهيم. برخی از اين خدمتگزاران حتا بدون يک دسته گل بر مزارشان میروند برخی را از گوری به گور ديگری نقل مکان می دهند چرا که خانواده اش قادر به پرداخت هزينه جايگاه دائم را ندارند.

برخی در بی صدایی و در سکوت می ميرند وصدایی بيرون نمی آيد، بسياری خائن به وطن می ميرند و سروصدا و های، و هوار مرگشان به هوا است و شوربختانه کسانی که خودرا «اوپوزيسيون» و حتا «سلطنت طلب» میدانند برای آنان زنجير و سينه زنی راه می اندازند.

ميهنپرستان ما در سکوت می ميرند...

به ياد مصر می افتم، به جائی که:

... و اينجا در کنار هرم های مصری، اين پشتوانه بی ترديد دوستی، دو بزرگمرد پـُر مهر و پـُر از عشق به خاک ميهنشان به عاريت خفته اند. عجب سرنوشتی که هم پدر و هم پسر از خاندان پهلوی که هردو با تمام وجود به ميهن خدمت کردند اجازه خفتن در خاک خود پيدا نکردند و هر دو در مصر به خاک سپرده شدند. در خاک بيگانه... در خاک کشوری که روزی نماينده کورش و داريوش بر آن حکم رانده و به داوری نشسته است.

فکر ميکنم سادات تنها رئيس کشوری بود که شاهنشاه را با اسم کوچکش صدا می کرد و بدون توجه به هر اتفاقی که برای او توطئه کرده بودند با جسارت تمام در سال 1979 و 1980 شاه را در کنار خود نگاه داشت.

می خواهم به جسارت بگويم؛ و ميدانم کسی بر من خرده نخواهد گرفت، اگر بگويم؛ همان اندازه که يک روستائی حق دارد در زندگانی خصوص و خانوادگی از آزادی بهره مند باشد پادشاه نيز بايد از اين حق برخوردار باشد. در کشور های متمدن روابط خصوصی پادشاهان و ملکه ها را محترم شمرده و بر اساس همين اصل مجاز نمی دانند هيچگونه دخالت و تجاوزی را در حق اين افراد بعمل آورند.

شاهزاده رضا پهلوی دوم، برای اولين بار سال ها پيش رازی را فاش کرده است که در اين زمان حساس تکرار آن بسيار اهميت دارد:

«... سادات، برای من دو کار انجام داد که هرگز آن را فراموش نخواهم کرد. به وضع غم انگيزی تاريخ تکرار می شد. جنازه پدر بزرگ من نيز در قاهره به امانت گذاشته شده بود و اين بار، پدرم نيز. سادات اجازه داد که کالبد پدر من با پرچم ايران درخاک مصر به امانت گذاشته شود. ديگر اين که، اندکی پس از درگذشت جانسوز پدرم، سادات به ملاقات من آمد و يک شمشير به من هديه داد. اين شمشير معمولی نبود. سادات آنرا در جنگ اکتبر با خود حمل کرده بود. او با همين شمشير، برای اولين بار وارد صحرای سينا شد. سادات شمشير را به من داد و با جملاتی که نشان دهد، آن شمشير تنها يک هديه نيست و اگر آنرا به من می دهد برای خود او نيز دارای ارزش فراوان است، شرحی داد. توضيح دادن واکنش من در اين لحظه، آن هم در آن لحظات سخت مشکل است.

شخصی که همه خوبی ها را برای ايران می خواست امروز پيکرپاک اش در زير مرمر های قاهره خوابيده است ولی چشمان غم آلوده و غبار گرفته و به اشک شسته فرزندان ايران همچنان نگران ايران به انتظار نشسته اند.

امضا محفوظ

به اشتراک بگذارید:(کدنویسی این ابزارک)

:: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: ::

بمناسبت 24 اسفند سالروز تولد رضا شاه پهلوی / لیست کوتاه شده ازخدمات این سردار میهن پرست

--------------------------------
١ سرکوب دزدان وراهزنان
٢­ سرکوب اشرارتفنگ بدست وخرابکاردرمیهن
٣­ سرکوب میرزا کوچک خان جنگلی
٤ دستگیری شیخ خزعل دست نشانده انگلستان درجنوب 
٥ ایجاد نظم برای یکپارچگی ایران
٦ گشايش شهربانی بالباس مدرن
٧ فرمان بنیاد حمایت مادران وکودگان
٨ پس گرفتن بحرین وجدال با انگلستان وفرمان نیرو
٩ لغوقرارداد نفت وماموریت به تیمورتاش وخیانت او
١٠ ایجاد اولین سد درایران
١١ ایجاد ارتش نوین برای امنیت مملکت
١٢ ساختن جاده شوشه ازگیلان ومازندران تا خراسان
١٣ ساختن پل های ماندگاری ازگیلان تا مازندران وبالاتر
١٤ ساختن بلواربندرپهلوی با یک موج شکن ماندگار ابدی
١٥ ساختن گمرگ بندرپهلوی
١٦ ساختن دوپل بندرپهلوی وبلندشدن برای رفت وآمد کشتیرانی
١٧ ایجاد شیلات شمال
١٨ تاسیس نیروی دریائی شمال درمیان پشته غازیان
١٩ ساختن کاخ سلطنتی درمیان پشته برای اقامت ميهمانان 
٢٠ ساختن گراندهتل درغازیان برای اقامت مسافران بخارج
٢١ تاسیس آموزشگاه نیروی دریائی درغازیان
٢٢ لاروبی مرداب غازیان وبندرپهلوی
٢٣ ساختن بانک ملی دربندرپهلوی
٢٤ ساختن پست وتلگراف درایران
٢٥ ساختن شهربانی دراستان ها
٢٦ ساختن شهرداری دراستان ها
٢٧ ساختن استانداری دراستان ها
٢٨ ایجاد کارخانه گونی بافی دررشت
٣٩ ایجاد دبیرستان ها درسرتاسر وطن
٣٠­ اهدا پارک سردارسپه به رضا شاه وسپردن بشهرداری 
٣١ ایجاد دو پل ماندگاردررشت
٣٢ ایجاد بیمارستان ها دراستانها
٣٣ مبارزه باهرگونه بیماریهای واگیرکچلی، طاعون، وبا، آبله...
٣٤ ساختن پل فلزی ماشین رو رودبارومنجیل
٣٥ ساختن پل فلزی لوشان به قزوین
٣٦ ساختن راه آهن سرتاسری ازدرآمد قند وشکر
٣٧ برانداختن کاپیتولاسیون
٣٨ اقدام به پس گرفتن بحرین با فرمان نظامی
٣٩ ایجاد فوری راه های شوشه ایران
٤٠ کشف حجاب وشرکت دادن زنان درفعالیت های اجتماعی
٤١ قوانین مدنی بجای قوانین واپسگرای مذهبی
٤٢ ایجاد سجل احوال واحصائیه ودارا شدن شناسنامه
٤٣ ایجاد ثبت اسناد و املاک
٤٤ ایجاد شهربانی کل کشور
٤٥ سروسامان دادن به وزارت دارائی واموراقتصادی
٤٦ قانون نظام وظیفه
٤٧ قانون اعزام دانشجو بخارج
٤٨ بانک رهنی ایران
٤٩ لغوچاپ اسکناس ازبانک شاهی انگلیس
٥٠ ایجاد بانک ملی وچاپ اسکناس داخلی
٥١ تاسیس دانشگاه تهران
٥٢ تقسیمات کشوری
٥٣ بنای کارخانه ذوب آهن درکرج
٥٤ تاسیس اولین دانشکده علوم دینی
٥٥ تاسیس دادگستری نوین
٥٦ برپائی کارخانه قند
٥٧ کارخانه های ریسندگی وبافندگی
٥٨ فرستنده رادیوئی
٥٩ تاسیس دانشسرای مقدماتی
٦٠ ساختن دبیرستانهای جدید
٦١ لغوامتیازتلگرافخانه انگلیس
٦٢ ایجاد کارخانه سیمان سازی
٦٣ تهیه کتابهای جدید درسی برای همه دوره ها
٦٤ ایجاد فوری راه های شوسه اتومبیل رو
٦٥ کارانحصارتریاک ومنع اعتياد
٦٦ کارخانه هواپیما سازی شهباز
٦٧ ایجاد هنرستان دختران
٦٨ کارخانه سیلوی تهران
٦٩ کارخانه دخانیات ایران
٧٠ موسسه داروئی وطن
٧١ امضا قرارداد ذوب آهن ایران
٧٢ نیروگاه برق درتهران
٧٣ ساختن پلها با جاده شوسه گیلان ومازندران
٧٤ کارخانه برنج کوبی
٧٥ کارخانه پنبه
٧٦ کارخانه روغن
٧٧ توسعه بهبود کشاورزی
٧٨ موسسه دفع آفات ونباتی
٧٩ سروسامان دادن به وزارت دارائی واموراقتصادی
٨٠ بنیاد حمایت مادران وکودگان
٨١ احیا هنرهای دستی وباستانی
٨٢ تاسیس جمعیت شیروخورشید سرخ ایران
٨٣ پژوهش های آثارباستانی ونگهداری آن
٨٤ انتخاب گاهنامه خورشیدی بجای ماههای عربی
٨٥ سرکوب شیخ بهلول درطوس
٨٦ بازدید رضا شاه ازتخت جمشید برای دانستن بیشتر
٨٧ بلور سازی ایران
٨٨ تلفن خودکارتهران
٨٩ تاسیس دانشسرای عالی
٩٠ قانون توسعه معابر
٩١ ساختن هتل زیبا دررامسر- رامسر(سخت سر) که بصورت باتلاق و گندآب بود٩٢ ساختن کاخ دررامسربرای پذیرائی مهمانهای خارجی
٩٣ ساختن بلوار زیبای رامسر
٩٤ ساختن فرمانداری رودسر
٩٥ ساختن خانه های روستائی کناردریای مازندران
٩٦ ساختن کاخ مرمر و دیگرکاخهای سلطنتی
٩٧ ساختن تونل کندوان
٩٨ فرمان لباسهای یگرنگ برای دانش آموزان
٩٩ ایجاد شیلات مدرن درغاریان
١٠٠ ساختن بسیاری ساختمان های دولتی باخزانه تهی
١٠١پایان دادن به یاغی گری حسین کاشی .

به اشتراک بگذارید:(کدنویسی این ابزارک)

:: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: ::

Reza Shah Pahlavi's exile to Johannesburg

-Reza Shah's last day in throne-

Reza Shah Pahlavi's exile to Johannesburg

In 1941 Allied powers and Soviets were left with no option but to invade Iran by air, land and sea assaults. They forced Reza Shah to abdicate and leave the throne on the 16th of September 1941, in favor of his son Mohammed Reza Shah Pahlavi...

Jalal Rayi

Reza Shah Pahlavi, who also often referred as Reza Khan the Great, was born on 15^th March 1878 in the Mazandaran region of Iran. He was said amongst many Iranians, to be one of the few leaders who had worked for the modernization and prosperity of his homeland. Seeing the great turmoil, arbitrariness and tyranny amongst the ruling Gajar dynasty, he stood against this same ruling power in 1925 and crowned himself as the new king of Persia. Reza Shah was so dedicated in turning his country’s centuries of backwardness around, that he established the new constitutional monarchy in Iran and pushed forward many reforms. For this, he is also considered the essential force behind modernization in Iran. He was also a great patriot in some sense. Because he refused to allow the country to be referred to as Persia within and outside of the boundaries of his monarchy, and changed its official name to Iran, which was the same name used thousands of years ago in the Avesta (Zoroastriansm's holy book) and in Shahname (Book of Kings) written by Ferdowsi.

Reza Shah, after his visits to newly democratic Turkey, was influenced by their pace of development and came back to initiate the implementation of modernist plans, such as the construction of railways, a modern judiciary and educational system, as well as changes in the old traditional and cultural customs at home. He considered establishing the Trans-Iranian railways and founding Tehran University of great importance.

Reza Shah’s fast growing political power in an oil-rich country in a very important geographical location such as Middle East caused worry for the Allies during World War II. The Allied powers such as Britain, the Soviets and the French, became very suspicious of Reza’s secret relationships with Nazi Germany. In fact, prior to the invasion of Iran by the Allied powers, Reza Shah had already signed many contracts with German companies for the completion of a long line of projects in many parts of the country. These were the same rights granted to English and French companies by the Gajar dynasty for the exploitation of the country’s natural resources through bribery.

Reza Shah’s German favoritism was due to 3 factors. One is that he knew that Germans and Iranians were both the representatives of the Aryan race. Even in history, a great German poet, Johann Wolfgang Goethe, had dedicated a poem named Hafezname to 15^th century Iranian poet Hafez Shirazi. The second reason for the hatred against the English and French was that they were involved in the exploitation of Iran’s vast energy and other natural resources. The third reason which made Reza Shah turn away from the Allies was a strong dislike of Russia, who divided Iran in 1828 under the Turkmenchai Treaty signed between Russia and Gajar dynasty, which resulted in the separation of a big chunk of the country, known as the Republic of Azerbaijan today .

In 1941, the Allied powers and the Soviets were left with no option but to invade Iran by air, land and sea assaults. They forced Reza shah to abdicate and leave the throne on the 16^th of September 1941, in favor of his son Mohammed Reza Shah Pahlavi. Prime Minister of Great Britain, Winston Churchill, had declared that the fall of the Iranian king was “The Bridge of Victory”. Shah was told by the British that his family could stay in power if he agreed to leave and go into exile in South Africa. So he first left Tehran to Isfahan, then to Bandar Abbas. From there he came to Bombay, India, on the 1^st of October 1941. He was accompanied by his family, personal secretary and servants. But he was not allowed to stay in India, so he left for Mauritius and then to Porte Durban and then lastly Johannesburg, South Africa.

The reason he was exiled to the farthest corner is that he was brought to the land where he couldn’t be influential. This was also the same country governed by the Nationalists who favored Nazi Germany. Reza Khan lived his last years in Johannesburg in a very sad, distressful and desperate state. He suffered from heart disease  and died in Johannesburg on July 25^th1944 .

به اشتراک بگذارید:(کدنویسی این ابزارک)

:: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: ::